Co zrobić, jeśli Twoja osoba partnerska regularnie ogląda porno?

To zależy! Możemy na przykład o tym rozmawiać! Bo temat oglądania filmów pornograficznych przez osobę partnerską, to niekiedy trudny temat. Dlaczego? Dlatego, że niektóre osoby odbierają to, jako duży problem, bo np. my nie oglądamy. Albo odbieramy jako zdradę, albo, że to oglądanie bardzo nam zaniża samoocenę, bo „ta Pani albo Pan z porno na pewno jest ładniejsza / ładniejszy ode mnie”. Dużo sobie taką nadinterpretacją bez zdrowego dialogu sami zabieramy. My sami, a nie nasz partner czy partnerka, która tę pornografię ogląda. Niekiedy słyszę o takim zaskoczeniu, że „Ale jak to? To partner / partnerka się masturbuje do filmów porno? To ja jej / mu już nie wystarczam? To coś mu / jej się bardziej podoba od naszego seksu?”  – Tak, to buduje bardzo dużo niepewności, lęku, zaniża samoocenę, zamyka, dystansuje. Pisząc o „nadinterpretacji” mam na myśli też to, że tu zdecydowanie brakuje dialogu. Nasz wewnętrzny krytyk sam ocenie sytuację, z własnej perspektywy. A my mamy tego wewnętrznego krytyka nieco wyciszyć i podjąć najzdrowsze z możliwych działań – podjąć rozmowę.

Ale zaczynając od początku, dlaczego rozmawianie w relacji / związku o oglądaniu pornografii bywa trudne? Ponieważ sam temat pornografii, to taki trochę temat tabu, że o tym się nie rozmawia, bo mało się rozmawia o tym, że partner czy partnerka może włączać pornografię do masturbacji. Raczej nie rozmawiamy o pornografii w towarzystwie, a jeśli już, to żartujemy, rozmawiamy o niej w taki sposób, jakby nas nie dotyczyła, nawet jeśli sami / same oglądamy.  Po pornografię sięgają dorośli, ale również coraz częściej (niestety) dzieci, które z powodu braku tej dobrej, rzetelnej edukacji seksualnej, która powinna być przedmiotem w szkołach, z takich źródeł czerpią wiedzę o seksie.

Kiedy oglądanie pornografii może być szkodliwe? Na przykład wtedy, kiedy nam to nie do końca odpowiada i nie komunikujemy tego lub komunikujemy w przemocowy, toksyczny sposób. Seksualność naszych partnerów / partnerek nie była, nie jest i nigdy nie będzie nasza. W momencie, kiedy wchodzimy w relacje, to on lub ona nie staje się nasz(a). Nie mamy jej/jego na własność, ani nic, co związane z seksualnością tej osoby. Musisz o tym pamiętać, bo to bardzo ważne.

To takie najbardziej znane, dostępne strony z filmami lub filmikami porno, nazywamy -Mainstream’owym porno. I często powtarzam, że to porno „sprzedaje” się w bardzo łatwy sposób, ponieważ jest łatwo dostępne, właściwie darmowe, szybkie do odnalezienia, przyciągające, hiperstymulujące nasze mózgi. Ale niestety często zapominamy o tym, że to osoby aktorskie, które wykonują swoją pracę, a określone sceny są w specjalny sposób montowane i, że to nie jest prawdziwe życie. Ty jako osoba będąca w związku / relacji możesz się (jeśli chcesz) inspirować, czy sprawdzać, co ci się ewentualnie może podobać, a co nie, oglądać coś z czystej ciekawości, dla własnej fantazji. Ale musisz zawsze pamiętać o tym, że to jest po prostu bajka o seksie, ale dla dorosłych, świadomych i odpowiedzialnych osób.

Ale niestety często zapominamy o tym, że to osoby aktorskie, które wykonują swoją pracę, a określone sceny są w specjalny sposób montowane i, że to nie jest prawdziwe życie.

Jeśli wydaje ci się, przeczuwasz, że twoja osoba partnerska może być uzależniona od oglądania pornografii, używa jej w zły sposób, że pornografia przejmuje nad tą osobą kontrolę, dominuje w jej / jego życiu, pamiętaj, że nie możesz być osobą orzekającą o problemie, diagnozującą. Bo nie ma takiej jednostki chorobowej jak „uzależnienie od pornografii”. W ostatnim wydaniu Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-11) znalazło się coś takiego jak: KOMPULSYWNE ZACHOWANIA SEKSUALNE. I od ewentualnej diagnozy mamy wielu wspaniałych, mądrych specjalistów – lekarzy/lekarki, psychologów/psycholożki, seksuologów/seksuolożki, psychiatrów/psychiatrki, więc nie możemy ot tak, po prostu używać słowa „uzależnienie”. Diagnoza jest zazwyczaj zależna od wielu czynników. Bo możemy oglądać pornografię w wolny dzień i to nie będzie miało żadnych negatywnych skutków dla tej osoby, jej / jego życia.  A jeśli mamy podejrzenia, że oglądanie pornografii sprawia nam psychiczny ból, zabiera nam coś z życia lub budujemy całe życie seksualne wokół pornografii, że traktujemy pornorafię priorytetowo, a nie jako coś, co może być obok naszej / naszych relacji intymnych, to zachęcam, aby skierować się do specjalisty / specjalistki, np. seksuologa/seksuolożki po konsultację, po ewentualną diagnozę. A przede wszystkim, zachęcam do rozmawiania bez oceny, żeby w tej rozmowie każda osoba miała czas i przestrzeń na swoje myśli, uczucia, emocje. Możecie napisać do siebie list. A później spróbować o tym rozmawiać w cztery oczy. Jeśli nie wiesz jak zacząć, to możesz pokazać drugiej osobie ten artykuł. Może to będzie pomocne, otwierające.